بهترین کشور جهان از نظر تفکیک و بازیافت زباله کدام کشور است؟

وبلاگ انواع کیسه زباله: بهترین کشور جهان از نظر تفکیک و بازیافت زباله کدام کشور است؟

تا صحبت از تفکیک زباله از مبدأ می‌شود، بسیاری از شهروندان گمان می کنند این کار یک فرآیند سخت و پیچیده است که نیاز به مهارت ویژه دارد، اما جداسازی زباله‌ در منزل، فرآیند بسیار ساده‌ای است که با چند بار انجام دادن آن، به یک عادت مفید و روزمره تبدیل خواهد شد.

همیشه گفته اند پیشگیری بهتر از درمان است و شاید همین موضوع درباره بازیافت زباله ها نیز صادق باشد. یعنی بهتر است در وهله اول تا جایی که می توانیم زباله کمتری تولید کنیم تا در مرحله بعدی، انرژی کمتری برای تفکیک زباله و بازیافت زباله مصرف کنیم.

می توان با تولید کمتر زباله هایی که ​ از شیشه، کاغذ و نایلون تشکیل شده است، برای حفاظت از محیط‌ زیست قدم جدی برداریم، اما واقعیت این است که در زندگی های امروزه، زباله و زباله‌ سازی بخش جداناپذیری از زندگی روزمره است. تنها کار مفیدی که می‌توان در این رابطه انجام داد، تولید زباله کمتر و تفکیک زباله ها در منزل است. مثلا استفاده از غذای خانگی و استفاده‌ نکردن از غذاهای آماده، ناخودآگاه حجم زیادی از زباله های تولیدی حاصل از ظروف یکبار مصرف را کاهش می دهد.

تفکیک زباله از مبدأ، کار سختی نیست

تا صحبت از تفکیک زباله از مبدأ می شود، بسیاری از شهروندان گمان می کنند این کار یک فرآیند سخت و پیچیده است که نیاز به مهارت ویژه دارد، اما جداسازی زباله‌ در منزل، فرآیند بسیار ساده‌ای است که با چند بار انجام دادن آن، به یک عادت مفید و روزمره تبدیل خواهد شد.

اولین قدم این است که همه زباله ها را در یک کیسه زباله یکسان نیندازیم و در منزل، حداقل دو کیسه زباله داشته باشیم؛ زباله های خشک و تر که دو نوع اصلی زباله است.

اغلب مواد خوراکی، شامل پسماند​ غذاها و میوه‌ها در دسته زباله های تر قرار می‌گیرد و بیشتر آنها نیز قابلیت تبدیل شدن به کودها و کمپوست ها را دارند، اگر چه گفته می‌شود می توان این زباله ها را در زمین دفن و کمپوست تولید کرد، اما واقعا چنین کاری در زندگی‌های آپارتمان‌نشینی امروزی، نزدیک به محال است و همین که زباله تر را که جذب زمین می‌شود، جدا از زباله‌های خشک قرار دهیم، کمک بسیار بزرگی به صنعت بازیافت کرده ایم.

اما زباله خشک، شامل انواع قوطی کنسروها و ظرف‌های فلزی، ​ پلاستیکی، کاغذ و مقوا​ست که همه این مواد در صورت تفکیک شدن از زباله خشک می‌تواند دوباره جذب صنعت شود.

نکته بسیار مهمی که باید در تفکیک زباله به آن دقت کنیم، جداسازی زباله خطرناک از سایر زباله​های خشک و تر است. بسیاری از زباله های بیمارستانی و حتی پسماند انواع باتری های یکبار مصرف در صورت رعایت نکردن اصول ایمنی برای دفع آنها می‌تواند خطرات زیست‌محیطی جبران ناپذیری به بار آورد.

تفکیک زباله در سایر کشورها

بهترین کشور جهان از نظر تفکیک زباله و بازیافت زباله ​سوئیس است. در این کشور، مردم و دولت با همکاری همدیگر، بهترین سیستم بازیافت پسماندها را در جهان اجرا می‌کنند که زبانزد بسیاری از کشورهای جهان است. در این کشور، حتی روغن های مصرفی مردم هم بازیافت می‌شود و در همه فروشگاه‌های کوچک و بزرگ این کشور، سطل‌های زباله مجزایی برای پسماندهای خشک و تر وجود دارد. ریختن زباله در این کشور جرم Crime محسوب می شود و هر فردی که در خیابان آشغال بریزد، جریمه خواهد شد؛ همچنین در این کشور، قیمت هر کیسه زباله به بیش از یک یورو می رسد که در نتیجه افراد ترغیب می‌شوند زباله‌های کمتری تولید کنند.

در کشور دانمارک نیز الگویی کم نظیر از صنعت بازیافت زباله وجود دارد. در این کشور، دولت از صنایعی که کمترین میزان زباله را تولید کند، حمایت می کند و گفته می شود در این کشور سبز و پاک، بیش از یک درصد از مردم در کار صنعت بازیافت و تفکیک زباله فعالیت می‌کنند.

کشور آلمان نیز در زمینه بازیافت زباله، دست ‌کمی از سوئیس و دانمارک ندارد و حتی مردم این کشور برای هر نوع زباله، ظرف جداگانه ای تعبیه کرده اند و در واقع، تنها به جداسازی زباله های خشک و تر از یکدیگر قناعت نمی‌کنند. اما شاید باورتان نشود که کشور سنگال نیز یکی از کشورهای پیشرو در صنعت بازیافت است که روز به روز نیز بر قدرت این صنعت در سنگال افزوده می‌شود؛ البته این کشور برای بازیافت بهتر زباله‌ها از سایر کشورهای اروپایی نیز کمک می گیرد.

 برای ثبت آگهی رایگان به سایت شهر24 مراجعه کنید

سایت شهر24 مرجع آگهی های رایگان.با سایت شهر24 دیده شوید

5 راهکار برای آنکه زباله کمتری تولید کنید

وبلاگ انواع کیسه زباله: راهکار برای آنکه زباله کمتری تولید کنید

در سال‌های اخیر چالش‌ها و پویش‌های متعددی برای اصلاح رفتارهای شهروندی یا فرهنگ‌های عمومی شکل گرفته است که چالش بی زباله یکی از آخرین چالش‌های مطرح شده است و تلاش می‌کند مردم را به تولید زباله‌های کمتر تشویق کند. در ادامه ۵ راهکار برای تولید زباله‌های کمتر را مرور کنید.

نه تنها تامین نیازهای اولیه شهرهای بزرگ امروزی کار سختی شده است، بلکه مدیریت پسماند و زباله‌های تولید شده در شهرها نیز به یک چالش اساسی مدیریت شهری بدل شده است و از طرفی دغدغه‌های بسیاری برای دوستداران محیط زیست به وجود آورده است.

روزانه 50 هزار تن زباله در کشور تولید می‌شود که سهم کلانشهر اصفهان از این مقدار چیزی بیش از هزار تن است که از مساحتی 45 میلیون متر مربعی جمع آوری می‌شود. این در حالی است که تنها 10 درصد از این حجم عظیم زباله در مبدا و توسط شهروندان تفکیک می‌شود.

چندی پیش مدیر عامل سازمان مدیریت پسماند شهرداری اصفهان از امکان تولید 9 مگاوات برق از زباله‌های اصفهان خبر داد و تاکید کرد اصفهان در افق 1400 می‌تواند شهری بدون زباله باشد. سرانه تولید زباله برای هر شهروند اصفهان نزدیک به 500 گرم است اما این سرانه در کشور بالای 700 گرم در روز است.

چالش بی زباله که به تازگی از اصفهان آغاز شده است تلاش می‌کند توجه مردم را به این موضوع جلب کند که باید تلاش کنیم همانطور که منابع کمتری را به هدر می‌دهیم، زباله‌های کمتری نیز تولید کنیم. در این چالش افرادی که توسط یک دوست دعوت می‌شوند باید با ارائه راهکارهایی، زباله کمتر تولید کردن را به اطرافیان خود آموزش بدهند.

بطری آب معدنی نخرید

یکی از زباله‌هایی که روزانه مقدار قابل توجهی از آن در شهرها تولید می‌شود، بطری‌های پلاستیکی آب معدنی هستند. بطری‌های آب معدنی نه تنها فضای زیادی را در زباله‌ها اشغال می‌کنند، بلکه از پلاستیک‌های با کیفیتی ساخته شده اند که فشار بسیار زیادی را بر طبیعت تحمیل می‌کنند. می‌توانید با خریداری و همراه داشتن یک بطری مناسب آب که در فروشگاه‌های لوازم ورزشی در دسترس است، زباله کمتری تولید کنید، به خصوص در تابستان‌هایی که نیاز به همراه داشتن آب دو چندان می‌شود.

با کیسه پارچه‌ای نان بخرید

در فرهنگ ایرانی خرید نان یکی از اقدامات روزانه است و هر روز مقدار قابل توجهی کیسه‌های پلاستیکی برای خرید نان مورد استفاده قرار می‌گیرد. در سال‌های اخیر نگرانی‌هایی نیز به وجود آمده است که عنوان می‌کند نگهداری از نان داغ در کیسه‌های پلاستیکی می‌تواند سلامت اهالی خانه را به خطر بیندازد. از طرفی نان در کیسه پارچه‌ای ماندگاری بیشتری دارد و خمیر نمی‌شود.

با ظرف خودتان به رستوران‌های بیرون‌بر بروید

زندگی شهری باعث شده است سبک زیست شهروندان تغییرات گسترده‌ای را تجربه کند و یکی از این تغییرات استفاده دو چندان شهروندان از غذاهای رستورانی است. هر روز تعداد قابل ملاحظه‌ای ظروف یک بار مصرف برای خرید غذا از رستوران‌ها مصرف می‌شود. می‌توانید با بازگشتی به گذشته هنگام خرید از رستوران‌ها دو قابلمه با خود برده و غذا را در ظروف خودتان تحویل بگیرید.

اگر زیاد گرسنه نیستید هنگام سفارش غذا، اعلام کنید

بیش از 30 درصد غذای تولیدی جهان دور ریخته می‌شود و این در حالی است که جمعیت قابل توجهی در کشورهای مختلف از کمبود غذا رنج می‌برند. گرچه آمار دقیقی از غذاهای دور ریخته شده در ایران وجو ندارد اما می‌دانیم در رستوران‌ها روزانه غذای بسیاری دست نخورده در بشقاب می‌ماند و دور ریخته می‌شود. اگر در رستوران غذا می‌خورید و زیاد گرسنه نیستید هنگام سفارش از سفارش گیرنده بخواهید مقدار کمتری غذا برای شما سرو کنند.

در خانه کود گیاهان آپارتمانی خود را تامین کنید

برخی از زباله‌هایی که در خانه تولید می‌شوند می‌توانند در خود خانه مورد استفاده قرار بگیرند. اگر در خانه گیاهان آپارتمانی نگهداری می‌کنید می‌توانید گه‌گاهی پوست تخم مرغ‌ها را خرد کرده و پای گلدان بریزید. همچنین تفاله‌های چای یا دمنوش‌های دیگر و باقی مانده‌های سبزیجات نیز می‌توانند به گلدان‌های شما جان تازه‌ای بدهند.

 برای ثبت آگهی رایگان به سایت شهر24 مراجعه کنید

سایت شهر24 مرجع آگهی های رایگان.با سایت شهر24 دیده شوید

از صفر تا صد پلاستیک‌ ها: آشنایی با برخی اصطلاحات دنیای پلیمر

وبلاگ کیسه زباله:از صفر تا صد پلاستیک‌ ها آشنایی با برخی اصطلاحات دنیای پلیمر

جهان پلاستیک‌ها پر از اصطلاحات گیج‌کننده است. حتی آن دسته از افرادی که بیشترین مصرف پلاستیک را دارند، به‌سختی می‌توانند در مورد آن نظر بدهند. در این مطلب به معرفی واژه‌نامه‌ای پرداخته‌ایم که بعضی از این اصطلاحات را توضیح داده است:

افزودنی‌ها یا Additives

در طول فرآیند ساخت پلاستیک، برخی ترکیبات شیمیایی به آن افزوده می‌شود تا این محصول از استحکام و ایمنی بیشتری برخوردار باشند. ضمن این که خواصی مانند انعطاف‌پذیری بیشتر یا کم‌تر توسط افزودنی‌ها تعیین خواهد شد. مواد ضدعفونی کننده‌ی آب، تاخیراندازهای شعله، سختی‌گیرها، نرم‌کننده‌ها، رنگدانه‌ها و مهار کننده‌های UV از افزودنی‌های مشترک در بیشتر پلاستیک‌ها هستند. برخی از این مواد افزودنی ممکن است حاوی مواد سمی بالقوه هم باشند.

زیست‌تخریب‌پذیر یا Biodegradable

یک محصول زیست‌تخریب‌پذیر باید طی یک دوره‌ی زمانی معین از طریق میکروارگانیسم‌ها به مواد خام طبیعی تبدیل شود. زیست‌تخریب بودن یک ماده مفهومی فراتر از تجزیه شدن یا ضعیف شدن ساختار آن دارد. از این رو، وقتی گفته می‌شود که این پلاستیک تجزیه‌پذیر است، به این معنا است که قابلیت تبدیل شدن به قطعات کوچک‌تر پلاستیک را دارد. تا کنون هیچ استانداردی برای مفهوم زیست‌تخریب‌پذیر استفاده نشده است و گاهی اوقات تولیدکنندگان پلاستیک، تعریف متناقضی از این واژه ارایه می‌دهند. در حال حاضر، در بعضی مناطق استفاده از برچسب زیست‌تخریب‌پذیر ممنوع شده است. این ممنوعیت تا زمانی که استانداردی برای آن تعریف شود، ادامه دارد.

بیوپلاستیک‌ها یا Bioplastics

این اصطلاح شامل طیف گسترده‌ای از پلاستیک‌ها می‌شود که ترکیبی از سوخت‌های فسیلی و مواد زیستی هستند. این نوع پلاستیک، زیست‌تخریب‌پذیر شمرده می‌شود. در حالی که پلاستیک‌هایی که بر پایه‌ی مواد زیستی ساخته شده‌اند، زیست‌تخریب‌پذیر نیستند. به‌عبارتی دیگر، هیچ تضمینی وجود ندارد که یک بیوپلاستیک از منابع سوختی غیرفسیلی یا غیر سمی ساخته شود و حتما زیست‌تخریب‌پذیر باشد.

قابلیت کمپوست شدن؛ Compostable

یک شی به شرطی قابلیت کمپوست شدن را دارد که بتواند در محیط کمپوست مناسب، به عناصر طبیعی خود تجزیه شود. بعضی از پلاستیک‌ها قابلیت کمپوست شدن را دارند. با این حال این موضوع به آن معنا نیست که می‌توانند در هر شرایطی به کمپوست تبدیل شوند. زیرا برای زیست‌تخریب‌پذیری کامل نیاز به گذر مدت زمان خاص و گرمای بسیار بالاتر دارند.

استانداردها و گواهینامه‌هایی در خصوص پلاستیک‌های قابل کمپوست وجود دارند. اما بیشتر آن‌ها تنها در مقیاس صنعتی اعتبار دارند؛ شرایطی که حداقل آن دمای ۱۳۰ درجه‌ی سانتی‌گراد است. پلاستیک‌های قابل کمپوست، بخشی از برنامه‌ی استفاده از بقایای مواد غذایی در شهرهای بزرگی مانند سیاتل، مینیاپولیس و نیویورک هستند.

لوازم ماهیگیری Ghost nets/fishing/gear

اغلب ابزار ماهیگیری از پلاستیک ساخته شده است و بسیاری از آن‌ها در محیط دریاها و اقیانوس‌ها رها شده‌اند. این ابزار شامل تورهای ماهیگیری، تله‌ها، شناورها و دیگر لوازم است. بقای این ابزارها می‌تواند تهدیدی برای زندگی لاک‌پشت‌ها، نهنگ‌ها، کوسه‌ها، دلفین‌ها، ماهی‌ها و مرغان دریایی باشد؛ ضمن این که قابلیت کشتن مرجان‌ها را هم دارد. بنا بر نتایج یک برآورد، سالانه صدها هزار تن از ابزارهای ماهیگیری در اقیانوس‌ها باقی می‌مانند.

زباله‌‌دان‌های اقیانوسی: Ocean garbage patches

زباله‌های موجود در اقیانوس‌ها به‌دلیل چرخاب‌های اقیانوسی جمع‌آوری می‌شوند. در چرخاب‌های بزرگ‌تر، این زباله‌ها می‌توانند زباله‌دانی به مساحت یک میلیون مایل مربع تشکیل دهند. اکثر این زباله‌ها، مواد پلاستیکی هستند.

پلی اتیلن PET

PET، یا پلی اتیلن ترفتالات، یکی از عمده‌ترین پلیمرها یا پلاستیک‌های موجود است. این پلاستیک، ساختاری شفاف، مستحکم و سبک داشته و متعلق به خانواده‌ی پلی‌استرها است. از پلی‌اتیلن برای ساخت وسایل معمولی خانگی مانند الیاف، پارچه، بطری‌های نوشیدنی و ظروف مواد غذایی استفاده می‌شود.

پلیمرها Polymers

پلاستیک‌ها را می‌توان همان پلیمرها تعریف کرد: قطعات کوچکی که به یکدیگر متصل شده‌اند و بلوک‌های کوچکی را ساخته‌اند. شیمی‌دان‌ها به هر کدام از این بلوک‌ها مونومر می‌گویند. مونومرها هم از گروه‌های اتمی مشتق شده از محصولات طبیعی یا مصنوعی مواد شیمیایی اولیه مانند نفت، گاز طبیعی یا زغال‌سنگ حاصل می‌شوند. برای بعضی از پلاستیک‌ها مانند پلی‌اتیلن، واحد تکرار شونده می‌تواند تنها یک اتم کربن و دو اتم هیدروژن باشد. برای دیگر پلاستیک‌ها مانند نایلون، واحد تکرار شونده بیش از ۳۸ نوع اتم دارد. هنگام اتصال مونومرها به یکدیگر، محصول سبک و بادوامی حاصل می‌شود که از یک سو مفید و از سوی دیگر معضل طبیعت است.

سیستم بازیافتی تک جربانی Single-stream recycling

سیستمی که در آن، تمام مواد قابل بازیافت مانند روزنامه، مقوا، پلاستیک، فلز و شیشه به منظور بازیابی در یک محفظه قرار می‌گیرند. این مواد قابل بازیافت به وسیله‌ی ماشین‌آلات یا روش‌های دستی مرتب و دسته‌بندی می‌شوند. چنین رویکردی جوانب مثبت و منفی مخصوص به خود را دارد. نظر حامیان این پروژه این است که مشارکت عموم را در خصوص بازیافت افزایش می‌دهد. اما مخالفان آن می‌گویند که چنین اقدامی باعث انتشار بیشتری آلودگی را در پی دارد. زیرا در این حالت، قسمتی از مواد قابل بازیافت در حین پردازش به زباله تبدیل می‌شوند و هزینه‌ی فرآوری آن‌ها گران‌تر تمام خواهد شد.

پلاستیک‌های یکبار مصرف Single-use plastics

پلاستیک‌های یکبار مصرف همان کیسه‌های نایلونی نازک موجود در سوپرمارکت‌ها و و پوشش‌های بسته‌بندی مواد غذایی هستند. تقریبا ۴۰ درصد از تمام پلاستیک‌های غیر فیبری برای بسته‌بندی استفاده می‌شود. محققان محیط زیست، اغلب اوقات مردم را تشویق می کنند تابه جای استفاده از این پلاستیک‌ها، از اقلام چندمنظوره که دوام بیشتری دارند، استفاده کنند.

 برای ثبت آگهی رایگان به سایت شهر24 مراجعه کنید

سایت شهر24 مرجع آگهی های رایگان.با سایت شهر24 دیده شوید

بازیافت زباله با کرم پیله سازی که پلاستیک می خورد!

 بازیافت کیسه زباله و پلاستیک با کرم پیله سازی که پلاستیک می خورد!

محققان قصد دارند برای حل مشکل زباله از نوعی کرم پیله ساز استفاده کنند.آنان متوجه شده اند این کرم پیله ساز علاوه بر تغذیه از موم عسل، کیسه های پلاستیکی را نیز می خورند!

 به گزارش مهر به نقل از کوارتز، این کرم پیله ساز  به طور معمول به عنوان طعمه برای ماهیگیری استفاده می شود و موم عسل می خورد. اکنون دانشمندان متوجه شده اند این موجود علاوه بر موم عسل، از کیسه های پلاستیکی نیز تغذیه می کند.

 فدریکا برتوچینی محقق موسسه  زیست درمانی و زیست فناوری کانتابریا در اسپانیا این کشف را انجام داده است. او هنگام پاکسازی کندوهای عسل در خانه خود، تعدادی از این کرم ها را یافت و آنها  را در کیسه پلاستیکی قرار داد. او پس از تمام کردن فرایند پاکسازی کیسه را بررسی کرد و متوجه شد کرم ها با جویدن پلاستیک از آن فرار کرده اند.

 این آغاز یک پروژه بود که در آن برتوچینی و همکارانش ۱۰۰ کرم پیله ساز را در سراسر جهان بررسی کردند. آنها متوجه شدند این کرم ها کیسه های پلاستیکی خرید که از جنس پلی اتیلن هستند را طی ۴۰ دقیقه می جوند.

 همین روند به آغاز تحقیقاتی درباره استفاده از این کرم ها برای از بین بردن زباله های پلاستیکی منجر شده است. این درحالی است که بازیافت زباله به طور عادی میلیون ها سال طول می کشد.

به اعتقاد دانشمندان در حوزه بازیافت زباله های پلاستیکی، کرم پیله ساز نقطه شروع خواهد بود. با درک شیوه این فرایند می توان راه حلی برای مشکل زباله پلاستیکی یافت.

اگر این فرآیند شیمیایی شناسایی شود، می تواند به راه حلی برای مدیریت زباله پلاستیکی در محیط زیست منجر شود.

برای ثبت آگهی رایگان به سایت شهر24 مراجعه کنید.

سایت شهر24 مرجع آگهی های رایگان.با سایت شهر24 دیده شوید.

حواسمان به معضل بزرگی به نام زباله های پلاستیکی باشد

مواد پلاستیکی با توجه به قابلیت های فراوان و همچنین ارزانقیمت بودنشان، به شکل های مختلف در زندگی روزمره مورد استفاده قرار می گیرد، اما پلاستیک فسادناپذیر است و بنابراین تعجبی ندارد اگر زباله های پلاستیکی به عنوان یکی از بزرگ ترین معضلات زیست محیطی در دنیای امروز شناخته شود.

کشور ما از جمله بزرگ ترین تولیدکنندگان مواد پلاستیکی است. استفاده از مواد پلاستیکی در زندگی روزمره تا جایی پیش رفته که به نظر می رسد حذف پلاستیک از زندگی امروزی امکان پذیر نیست.

یکی از تجربه های موفق برای مقابله با بحران زباله های پلاستیک در کشورهایی مانند ژاپن و بعضی از کشورهای غربی، اخذ مالیات به ازای مصرف محصولات پلاستیکی است.

در ایتالیا، بلژیک و بعضی از دیگر کشورهای عضو اتحادیه اروپا، این راهکار به عنوان تمهیدی برای کاهش مصرف کیسه ها و مواد پلاستیکی مورد توجه قرار گرفته و نزد شهروندان شهرهای مختلف این کشورها پذیرفته شده است.

راهکار دیگری که می تواند نقش مهمی در کاهش حجم زباله های پلاستیکی باشد و متاسفانه در کشور ما آن طور که باید مورد توجه قرار نگرفته، این است که در بسیاری از کشورها قیمت تمام شده محصولات غذایی یا هر نوع کالای دیگری که در بسته بندی پلاستیکی عرضه می شود، چند برابر قیمت محتوای داخلی آن در نظر گرفته می شود تا خریدار انگیزه داشته باشد، پس از خرید، بسته بندی پلاستیکی کالایی که خریده است را به محل خرید کالا بازگرداند و در ازای آن پول اضافی که پرداخت کرده را پس بگیرد.

برای مثال اگر قیمت یک بطری کوچک آب معدنی ۵۰۰ تومان باشد، خریدار برای خرید آن باید هزار تومان پرداخت کند و در صورتی که پس از مصرف، بطری پلاستیکی خالی را برگرداند، ۵۰۰ تومان به او برگردانده می شود. این راهکار از پراکندگی زباله های پلاستیکی در سطح طبیعت تا حد زیادی جلوگیری می کند.

بررسی های آماری نشان می دهد زمان تجزیه کامل محصولات پلاستیکی بر حسب شرایط اقلیمی بین ۳۰۰ تا ۵۰۰ سال است و هرچه میزان دما و رطوبت بیشتر باشد، مدت زمان کمتری طول می کشد تا زباله های پلاستیکی تجزیه شود.

در کشور ما معمولا این زمان بین ۳۰۰ تا ۳۵۰ سال است که بسیار طولانی است بنابراین ما باید حتما در این زمینه فرهنگ سازی کنیم؛ البته علاوه بر فرهنگ سازی باید به دنبال ارائه محصولات جایگزین هم باشیم. امروزه مواد پلاستیکی قابل بازیافت هم به بازار عرضه شده که خوشبختانه شهرداری تهران هم از سال گذشته در میادین میوه و تره بار کیسه های پلاستیکی قابل بازیافت را توزیع کرده است.

حمایت دولت از تولید کیسه های قابل بازیافت و سرمایه گذاری برای تولید این کیسه ها می تواند نقش مهمی در کاهش حجم زباله های پلاستیکی داشته باشد. تولید کیسه های قابل بازیافت در مقایسه با کیسه های نایلونی معمولی هزینه بیشتری دارد و این موضوع موجب می شود سرمایه گذار و خریدار برای جایگزینی این کیسه ها به جای کیسه های معمولی انگیزه لازم را نداشته باشند.

اگر دولت برای این کار بودجه ای را اختصاص دهد، نه تنها ضرر نمی کند، بلکه این کار می تواند از نظر اقتصادی به نفع دولت باشد. شهرداری ها همه ساله مبالغ قابل توجهی را برای خلاص شدن از زباله های پلاستیکی هزینه می کنند.

روزانه ۵۰۰ تن زباله پلاستیکی در داخل کشور تولید می شود، بر این اساس به طور متوسط همه ساله ۱۷۷ هزار تن زباله در ایران تولید می شود که این رقم با توجه به میزان جمعیت کشور در سطح دنیا یکی از بالاترین رقم هاست.

ما همگی باید در جمع آوری زباله های پلاستیکی در سطح شهر و تفرجگاه ها کوشا باشیم تا بدینوسیله سهمی هرچند کوچک در پاکسازی و حفظ محیط زیستمان داشته باشیم.