وبلاگ انواع کیسه زباله:۱۰ حقیقت تلخ درباره پلاستیک!
حقایقی تلخ از پلاستیک از نگاه نشنال جیوگرافیک: اختراع پلاستیک از اواخر قرن نوزدهم و… جمعه ۲۸ اردیبهشت ۹۷
اختراع پلاستیک از اواخر قرن نوزدهم و در حدود سال ۱۹۵۰ آغاز شد. اختراعی که در سالهای نخست، نویدبخش رفاه، راحتی و آسایش بود و اکنون پیام رسان سرنوشت تلخ سیاره ای که ظرف مدت کوتاهی با سرعتی شگرفت رو به نابودی گذاشته است. هیچ کس تصورش را هم نمی کرد که روزی این اختراع بشر رفاه طلب، به بزرگترین عامل آلودگی اقیانوس ها تبدیل شود.
این آمار که از مجله نشنال جیوگرافیک نوشته شده، اطلاعات وحشتناکی از تولید و وجود مواد پلاستیکی در سطح کره زمین را نشان می دهد. اطلاعاتی که زنگ خطری برای انسان به شمار می رود. با اراول همراه باشید.
۱- بیش از ۵ تریلیون قطعه از مواد و تولیدات پلاستیکی در حال حاضر در اقیانوسها شناور هستند.
۲- ۷۳ درصد سواحل در کشورهای مختلف جهان آلوده به انواع ضایعات پلاستیکی هستند: پاکت سیگار- بطری های یکبار مصرف- بسته بندی غذا- کیسه خرید و …
۳- تولید پلاستیک در سطح جهانی در سال ۱۹۵۰ معادل ۲/۳ میلیون تن بوده، در سال ۱۹۹۳ معادل ۱۶۲ میلیون تن و در سال ۲۰۱۵ به ۴۴۸ میلیون تن رسیده است.
۴- تا سال ۲۰۵۰ تمام پرندگانی که در نواحی ساحلی زندگی می کنند، از پلاستیک تغذیه خواهند کرد.
۵- در سال ۲۰۱۵، بیش از ۶/۹ میلیون تن زباله پلاستیکی
تولید شده که در حدود ۹ درصد آن بازیافت،
۱۲ درصد سوزانده و ۷۹ درصد آن در طبیعت رها شده است.
۶- در هر دقیقه، یک میلیون بطری پلاستیکی آب در سطح جهان به فروش می رسد.
۷- مدت زمان تخمین زده شده برای طول عمر یک
کیسه پلاستیکی از ۴۵۰ سال تا ماندن برای ابدیت است.
۸- بزرگترین بازار مواد پلاستیک در حال حاضر صنایع بسته بندی است.
آمارها نشان می دهد بیش از نیمی از کیسه های پلاستیکی تولید شده به زباله تبدیل می شود.
بیشتر ضایعات پلاستیکی هرگز سوزانده یا بازیافت نمی شوند.
۹- ۷۰۰ گونه از جانوران دریایی در حال حاضر از زباله های
پلاستیکی تغذیه می کنند و یا در زباله های پلاستیکی زندگی می کنند.
۱۰- بیش از ۴۰ درصد کیسه های پلاستیکی،
تنها برای یک بار مصرف شده و سپس به زباله تبدیل می شوند.
برای ثبت آگهی رایگان به سایت شهر24 مراجعه کنید
وبلاگ انواع کیسه زباله:شیوه تفکیک زباله در منزل
تا صحبت از تفکیک زباله از مبدأ میشود، بسیاری از شهروندان گمان می کنند این کار یک فرآیند سخت و پیچیده است که نیاز به مهارت ویژه دارد، اما جداسازی زباله در منزل، فرآیند بسیار سادهای است که با چند بار انجام دادن آن، به یک عادت مفید و روزمره تبدیل خواهد شد.
تفکیک زباله را چگونه در خانه انجام دهیم؟
همیشه گفته اند پیشگیری بهتر از درمان است و شاید همین موضوع درباره بازیافت زباله ها نیز صادق باشد. یعنی بهتر است در وهله اول تا جایی که می توانیم زباله کمتری تولید کنیم تا در مرحله بعدی، انرژی کمتری برای تفکیک زباله و بازیافت زباله مصرف کنیم.
می توان با تولید کمتر زباله هایی که از شیشه، کاغذ و نایلون تشکیل شده است، برای حفاظت از محیط زیست قدم جدی برداریم، اما واقعیت این است که در زندگی های امروزه، زباله و زباله سازی بخش جداناپذیری از زندگی روزمره است. تنها کار مفیدی که میتوان در این رابطه انجام داد، تولید زباله کمتر و تفکیک زباله ها در منزل است. مثلا استفاده از غذای خانگی و استفاده نکردن از غذاهای آماده، ناخودآگاه حجم زیادی از زباله های تولیدی حاصل از ظروف یکبار مصرف را کاهش می دهد.
تفکیک زباله از مبدأ، کار سختی نیست
تا صحبت از تفکیک زباله از مبدأ می شود، بسیاری از شهروندان گمان می کنند این کار یک فرآیند سخت و پیچیده است که نیاز به مهارت ویژه دارد، اما جداسازی زباله در منزل، فرآیند بسیار سادهای است که با چند بار انجام دادن آن، به یک عادت مفید و روزمره تبدیل خواهد شد.
اولین قدم این است که همه زباله ها را در یک کیسه زباله یکسان نیندازیم و در منزل، حداقل دو کیسه زباله داشته باشیم؛ زباله های خشک و تر که دو نوع اصلی زباله است.
اغلب مواد خوراکی، شامل پسماند غذاها و میوهها در دسته زباله های تر قرار میگیرد و بیشتر آنها نیز قابلیت تبدیل شدن به کودها و کمپوست ها را دارند، اگر چه گفته میشود می توان این زباله ها را در زمین دفن و کمپوست تولید کرد، اما واقعا چنین کاری در زندگیهای آپارتماننشینی امروزی، نزدیک به محال است و همین که زباله تر را که جذب زمین میشود، جدا از زبالههای خشک قرار دهیم، کمک بسیار بزرگی به صنعت بازیافت کرده ایم.
اما زباله خشک، شامل انواع قوطی کنسروها و ظرفهای فلزی، پلاستیکی، کاغذ و مقواست که همه این مواد در صورت تفکیک شدن از زباله خشک میتواند دوباره جذب صنعت شود.
نکته بسیار مهمی که باید در تفکیک زباله به آن دقت کنیم، جداسازی زباله خطرناک از سایر زبالههای خشک و تر است. بسیاری از زباله های بیمارستانی و حتی پسماند انواع باتری های یکبار مصرف در صورت رعایت نکردن اصول ایمنی برای دفع آنها میتواند خطرات زیستمحیطی جبران ناپذیری به بار آورد.
تفکیک زباله در سایر کشورها
بهترین کشور جهان از نظر تفکیک زباله و بازیافت زباله سوئیس است. در این کشور، مردم و دولت با همکاری همدیگر، بهترین سیستم بازیافت پسماندها را در جهان اجرا میکنند که زبانزد بسیاری از کشورهای جهان است. در این کشور، حتی روغن های مصرفی مردم هم بازیافت میشود و در همه فروشگاههای کوچک و بزرگ این کشور، سطلهای زباله مجزایی برای پسماندهای خشک و تر وجود دارد. ریختن زباله در این کشور جرم محسوب می شود و هر فردی که در خیابان آشغال بریزد، جریمه خواهد شد؛ همچنین در این کشور، قیمت هر کیسه زباله به بیش از یک یورو می رسد که در نتیجه افراد ترغیب میشوند زبالههای کمتری تولید کنند.
در کشور دانمارک نیز الگویی کم نظیر از صنعت بازیافت زباله وجود دارد. در این کشور، دولت از صنایعی که کمترین میزان زباله را تولید کند، حمایت می کند و گفته می شود در این کشور سبز و پاک، بیش از یک درصد از مردم در کار صنعت بازیافت و تفکیک زباله فعالیت میکنند.
کشور آلمان نیز در زمینه بازیافت زباله، دست کمی از سوئیس و دانمارک ندارد و حتی مردم این کشور برای هر نوع زباله، ظرف جداگانه ای تعبیه کرده اند و در واقع، تنها به جداسازی زباله های خشک و تر از یکدیگر قناعت نمیکنند. اما شاید باورتان نشود که کشور سنگال نیز یکی از کشورهای پیشرو در صنعت بازیافت است که روز به روز نیز بر قدرت این صنعت در سنگال افزوده میشود؛ البته این کشور برای بازیافت بهتر زبالهها از سایر کشورهای اروپایی نیز کمک می گیرد.
برای ثبت آگهی رایگان به سایت شهر24 مراجعه کنید
کیسه های پلاستیکی قابل تجزیه تا ۳ سال قابل استفاده هستند
به گزارش مهر به نقل از پرس اسوسیشن، تحقیقی جدید نشان میدهد کیسههای پلاستیکی حافظ محیط زیست پس از ۳ سال قرار گرفتن در مجاورت محیطهای طبیعی همچنان قابل استفاده هستند.
محققان دانشگاه پلی موث، ۵ ماده را آزمایش کردند که به طور گسترده در پلاستیکهای موجود در خیابانهای مشهور انگلیس استفاده میشوند. این کیسهها در معرض هوا، خاک و دریا قرار گرفتند. این کیسه در صورت رها شدن در محیطهایی حاوی این عناصر به زباله تبدیل میشوند.
محققان کیسههای پلاستیکی را در فواصل زمانی مشخص بررسی کردند. این پژوهش نشان داد کیسههای پلاستیکی که از مواد قابل تجزیه زیستی و مواد قابل تجزیه زیستیOXO تولید شده بوده اند، حتی ۳ سال پس از قرار گرفتن در مجاورت خاک یا دریا همچنان قابل استفاده هستند.
ایموجن ناپر مؤلف این پژوهش میگوید: من واقعاً شگفت زده بودم که پس از ۳ سال چطور این کیسهها همچنان قابل استفاده هستند و میتوان در آنها وسایلی قرار داد و حمل کرد.
در این پژوهش دانشمندان به گزارش کمیسیون اتحادیه اروپا در ۲۰۱۳ میلادی اشاره کردهاند که طبق آن سالانه حدود ۱۰۰ میلیارد کیسه پلاستیکی تولید میشود.
برای ثبت آگهی رایگان به سایت شهر24 مراجعه کنید
وبلاگ کیسه زباله:از صفر تا صد پلاستیک ها آشنایی با برخی اصطلاحات دنیای پلیمر
جهان پلاستیکها پر از اصطلاحات گیجکننده است. حتی آن دسته از افرادی که بیشترین مصرف پلاستیک را دارند، بهسختی میتوانند در مورد آن نظر بدهند. در این مطلب به معرفی واژهنامهای پرداختهایم که بعضی از این اصطلاحات را توضیح داده است:
در طول فرآیند ساخت پلاستیک، برخی ترکیبات شیمیایی به آن افزوده میشود تا این محصول از استحکام و ایمنی بیشتری برخوردار باشند. ضمن این که خواصی مانند انعطافپذیری بیشتر یا کمتر توسط افزودنیها تعیین خواهد شد. مواد ضدعفونی کنندهی آب، تاخیراندازهای شعله، سختیگیرها، نرمکنندهها، رنگدانهها و مهار کنندههای UV از افزودنیهای مشترک در بیشتر پلاستیکها هستند. برخی از این مواد افزودنی ممکن است حاوی مواد سمی بالقوه هم باشند.
یک محصول زیستتخریبپذیر باید طی یک دورهی زمانی معین از طریق میکروارگانیسمها به مواد خام طبیعی تبدیل شود. زیستتخریب بودن یک ماده مفهومی فراتر از تجزیه شدن یا ضعیف شدن ساختار آن دارد. از این رو، وقتی گفته میشود که این پلاستیک تجزیهپذیر است، به این معنا است که قابلیت تبدیل شدن به قطعات کوچکتر پلاستیک را دارد. تا کنون هیچ استانداردی برای مفهوم زیستتخریبپذیر استفاده نشده است و گاهی اوقات تولیدکنندگان پلاستیک، تعریف متناقضی از این واژه ارایه میدهند. در حال حاضر، در بعضی مناطق استفاده از برچسب زیستتخریبپذیر ممنوع شده است. این ممنوعیت تا زمانی که استانداردی برای آن تعریف شود، ادامه دارد.
این اصطلاح شامل طیف گستردهای از پلاستیکها میشود که ترکیبی از سوختهای فسیلی و مواد زیستی هستند. این نوع پلاستیک، زیستتخریبپذیر شمرده میشود. در حالی که پلاستیکهایی که بر پایهی مواد زیستی ساخته شدهاند، زیستتخریبپذیر نیستند. بهعبارتی دیگر، هیچ تضمینی وجود ندارد که یک بیوپلاستیک از منابع سوختی غیرفسیلی یا غیر سمی ساخته شود و حتما زیستتخریبپذیر باشد.
یک شی به شرطی قابلیت کمپوست شدن را دارد که بتواند در محیط کمپوست مناسب، به عناصر طبیعی خود تجزیه شود. بعضی از پلاستیکها قابلیت کمپوست شدن را دارند. با این حال این موضوع به آن معنا نیست که میتوانند در هر شرایطی به کمپوست تبدیل شوند. زیرا برای زیستتخریبپذیری کامل نیاز به گذر مدت زمان خاص و گرمای بسیار بالاتر دارند.
استانداردها و گواهینامههایی در خصوص پلاستیکهای قابل کمپوست وجود دارند. اما بیشتر آنها تنها در مقیاس صنعتی اعتبار دارند؛ شرایطی که حداقل آن دمای ۱۳۰ درجهی سانتیگراد است. پلاستیکهای قابل کمپوست، بخشی از برنامهی استفاده از بقایای مواد غذایی در شهرهای بزرگی مانند سیاتل، مینیاپولیس و نیویورک هستند.
اغلب ابزار ماهیگیری از پلاستیک ساخته شده است و بسیاری از آنها در محیط دریاها و اقیانوسها رها شدهاند. این ابزار شامل تورهای ماهیگیری، تلهها، شناورها و دیگر لوازم است. بقای این ابزارها میتواند تهدیدی برای زندگی لاکپشتها، نهنگها، کوسهها، دلفینها، ماهیها و مرغان دریایی باشد؛ ضمن این که قابلیت کشتن مرجانها را هم دارد. بنا بر نتایج یک برآورد، سالانه صدها هزار تن از ابزارهای ماهیگیری در اقیانوسها باقی میمانند.
زبالههای موجود در اقیانوسها بهدلیل چرخابهای اقیانوسی جمعآوری میشوند. در چرخابهای بزرگتر، این زبالهها میتوانند زبالهدانی به مساحت یک میلیون مایل مربع تشکیل دهند. اکثر این زبالهها، مواد پلاستیکی هستند.
PET، یا پلی اتیلن ترفتالات، یکی از عمدهترین پلیمرها یا پلاستیکهای موجود است. این پلاستیک، ساختاری شفاف، مستحکم و سبک داشته و متعلق به خانوادهی پلیاسترها است. از پلیاتیلن برای ساخت وسایل معمولی خانگی مانند الیاف، پارچه، بطریهای نوشیدنی و ظروف مواد غذایی استفاده میشود.
پلاستیکها را میتوان همان پلیمرها تعریف کرد: قطعات کوچکی که به یکدیگر متصل شدهاند و بلوکهای کوچکی را ساختهاند. شیمیدانها به هر کدام از این بلوکها مونومر میگویند. مونومرها هم از گروههای اتمی مشتق شده از محصولات طبیعی یا مصنوعی مواد شیمیایی اولیه مانند نفت، گاز طبیعی یا زغالسنگ حاصل میشوند. برای بعضی از پلاستیکها مانند پلیاتیلن، واحد تکرار شونده میتواند تنها یک اتم کربن و دو اتم هیدروژن باشد. برای دیگر پلاستیکها مانند نایلون، واحد تکرار شونده بیش از ۳۸ نوع اتم دارد. هنگام اتصال مونومرها به یکدیگر، محصول سبک و بادوامی حاصل میشود که از یک سو مفید و از سوی دیگر معضل طبیعت است.
سیستمی که در آن، تمام مواد قابل بازیافت مانند روزنامه، مقوا، پلاستیک، فلز و شیشه به منظور بازیابی در یک محفظه قرار میگیرند. این مواد قابل بازیافت به وسیلهی ماشینآلات یا روشهای دستی مرتب و دستهبندی میشوند. چنین رویکردی جوانب مثبت و منفی مخصوص به خود را دارد. نظر حامیان این پروژه این است که مشارکت عموم را در خصوص بازیافت افزایش میدهد. اما مخالفان آن میگویند که چنین اقدامی باعث انتشار بیشتری آلودگی را در پی دارد. زیرا در این حالت، قسمتی از مواد قابل بازیافت در حین پردازش به زباله تبدیل میشوند و هزینهی فرآوری آنها گرانتر تمام خواهد شد.
پلاستیکهای یکبار مصرف همان کیسههای نایلونی نازک موجود در سوپرمارکتها و و پوششهای بستهبندی مواد غذایی هستند. تقریبا ۴۰ درصد از تمام پلاستیکهای غیر فیبری برای بستهبندی استفاده میشود. محققان محیط زیست، اغلب اوقات مردم را تشویق می کنند تابه جای استفاده از این پلاستیکها، از اقلام چندمنظوره که دوام بیشتری دارند، استفاده کنند.
برای ثبت آگهی رایگان به سایت شهر24 مراجعه کنید
درست کردن طناب با کیسه زباله
طناب یکی از وسایلی هست که کاربردهای خیلی زیادی برای زندگیهامون داره و نبودش میتونه کاملا حس بشه. هر ماجراجویی میدونه که برای وقت گذروندن توی طبیعت، باید کمی طناب به همراه خودش داشته باشه، اما اگر نتونستید این کار رو بکنید، یا یادتون رفت، باز هم اشکالی نداره. چیزی که امروز میخوایم یاد بگیریم اینه که چطوری با استفاده از کیسه های خرید پلاستیکی، میشه طناب محکم و بلند درست کرد.
متاسفانه کیسه های پلاستیکی یکی از عمده ترین زباله هایی هستند که در طبیعت پیدا میشن و به خاطر مدت زمان طولانی ای که طول میکشه تا کاملا تجزیه بشن، میتونن برای محیط زیست خطرناک باشن. استفاده از این کیسه هایی که توی محیط های طبیعی پیدا می کنیم، نه تنها کار خودمون رو راه میندازه، بلکه به پاکسازی مناطق طبیعی هم کمک می کنه.
برای درست کردن این طناب، به هیچ چیزی احتیاج ندارید، به جط یک عالمه کیسه پلاستیکی. استفاده از یک قیچی هم میتونه کار رو براتون راحت تر کنه، اما اگه نبود هم مشکلی نیست. خوبی این آموزش اینه که به هیچ تجهیزاتی احتیاج نداره و میتونید هر جا که هستید، این کار رو انجام بدین.
مرحله اول اینه که کیسه ها رو صاف کنید تا به راحتی روی هم قرار بگیرند.
حالا کیسه ها رو از وسط پاره کنید. همونطور که گفتم، هیچ احتیاجی به ابزار نیست.
اگه قیچی در دسترستون هست، چه بهتر! کیسه ها رو روی هم بذارید و با قیچی از وسط ببرید.
حالا این تکه ها رو به صورت رشته در بیارید.
همونطور که در عکسها مشخصه، هر نصفه کیسه رو به یه نصفه کیسه دیگه زنجیر کنید.
یک سوراخ روی قسمت بالایی نصفه کیسه درست کنید. دسته یک نصفه کیسه رو از داخل این سوراخ بیرون بیارید. حالا کل بدن کیسه دوم رو از لای دسته خودش رد کرده و محکم بکشید. این کار رو تکرارا کنید تا یه زنجیر بلند پلاستیکی داشته باشین.
این راه خیلی آسون و عملی هست، اما خواستون باشه که قراره چقدر وزن روی طناب بیاد و چه کاربردی قراره داشته باشه. کارهای ریسکی رو با این طناب انجام ندید.